رویای سپید

بچه که بودم خیلی خیلی فکر کردم تا بفهمم رمز خدا توی این حروف چی بوده؟! ساعتها و ساعتها تفکر کردم که سالهای سال عبادت بود و دیگر نمی دانستم باید چه کنم، نه اینکه حالا بزرگ شده باشم، هنوز هم خیلی بچه ام، در حقیقت از نظر خودم و در مورد خودم به این نتیجه رسیدم که اگر سالهای ساله دیگه هم زنده باشم باز هم در آخرین لحظات قبل از مرگ هنوز که هنوز است بچه ای خردسال بیش نیستم، اما حالا به نکته و رمزی در مورد این حروف دست یافتم! که وقتی به آن دقت میکنی مبهوت ميشوي که

بعد از چندین سال بالاخره تصمیم گرفتم که ادامه تحصیل دهم، بین رشته هایی مانند روانشناسی، فلسفه، ادبیات، سینما ،ادبیات نمایشی و باستان شناسی مردد بودم. سینما و ادبیات نمایشی برای ارشد محل تحصیل تهران میشد و خب من نه حوصله شهر دیگر رفتن را داشتم و نه وقتش را. روانشناسی،فلسفه و ادبیات هرسه رشته های مورد علاقه ای هستند برای من اما وقتی از منظر درس و نمره و مدرک نگاه کردم دیدم که واقعا این سه شاخه را بعنوان درس کلاسیک دوست ندارم و علاقه شخصی من هستند وگرنه